Jacinte(-d'Itàli)
Hyacinthoides italica
Asparagaceae Liliaceae
Àutri noum : Jacint, Jacinto.
Nom en français : Scille d'Italie.
Descripcioun :Li jacinte dóu gènre Hyacinthoides flourisson à la debuto dóu printèms. Li fueio de 3 à 15 mm soun touto en rouseto. Li flour, bluio, soun en grapo courto. Li tepalo dóu jacinte-d'Itàli (endemico de Prouvènço e de Ligurìo) fan mens d'un cm e e li fielat dis estamino soun estaca à la baso di tepalo au contro de Hyacinthoides hispanica que nous vèn d'Espagno.
Usanço :Touto la planto es empouisounanto e pòu douna d'irritacioun à la pèu.
Port : Erbo
Taio : 10 à 30 cm
Fueio : costo paralèlo
Tipe bioulougico : Geoufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo
Gènre : Hyacinthoides
Famiho : Asparagaceae
Famiho classico : Liliaceae
Ordre : Aspargales
Coulour de la flour :
Bluio
Petalo : 6
Ø (o loungour) flour : 1 à 1,5 cm
Flourido : Printèms
Sòu : Ca
Autour basso e auto : 0 à 1600 m
Aparado :
Vo
Mars à jun
Liò : Bos en founs de valat
- Peiròu
- Orle de bos
Estànci : Termoumediterran à Mountagnard
Couroulougi : Mediterrano-Nord-Ouèst
Ref. sc. : Hyacinthoides italica (L.) Rothm., 1994
(= Scilla italica L., 1753 )
Erbo-dis-escrolo(-viajadouiro)
Scrophularia peregrina
Scrophulariaceae
Nom en français : Scrofulaire voyageuse.
Descripcioun :Aquesto erbo-dis-escrolo trachis dins li relarg umide de prado de coustiero. Se recounèis à si fueio entiero sènso péu, si flour brunello pourtado pèr de long pecou. Lou calice di flour èi pas escarious.
Usanço :Es estado emplegado coume l'erbo-dóu-siège pèr apasima li moureno.
Port : Erbo
Taio : 10 à 60 cm
Fueio : óupousado
Tipe bioulougico : Teroufite
Cicle bioulougico : Planto de l'an
Gènre : Scrophularia
Famiho : Scrophulariaceae
Ordre : Lamiales
Coulour de la flour :
Roujo
Petalo : irreguliero
Ø (o loungour) flour : Pancaro entresigna
Flourido : Printèms
Sòu : Ca
Autour basso e auto : 0 à 1700 m
Aparado : Noun
Remarco : Planto de coustiero
Liò : Tepiero umido
Estànci : Termoumediterran à Mesoumediterran
Couroulougi : Estenoumediterrano
Ref. sc. : Scrophularia peregrina L., 1753